victuri
Discretiva
victuri dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
victūrī +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
victūrī | casus genitivus singularis · genus masculinum | participii victūrus |
victūrī | casus genitivus singularis · genus neutrum | participii victūrus |
victūrī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii victūrus |
victūrī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii victūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /wikˈtuːriː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vic·tū·rī — morphologica: vict-ur-i
vīctūrī +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
vīctūrī | casus genitivus singularis · genus masculinum | participii vīctūrus |
vīctūrī | casus genitivus singularis · genus neutrum | participii vīctūrus |
vīctūrī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii vīctūrus |
vīctūrī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii vīctūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /wiːkˈtuːriː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vīc·tū·rī — morphologica: vict-ur-i