victuro
Discretiva
victuro dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
victūrō +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
victūrō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii victūrus |
victūrō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii victūrus |
victūrō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii victūrus |
victūrō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii victūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /wikˈtuːroː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vic·tū·rō — morphologica: vict-ur-o
vīctūrō +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
vīctūrō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii vīctūrus |
vīctūrō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii vīctūrus |
vīctūrō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii vīctūrus |
vīctūrō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii vīctūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /wiːkˈtuːroː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vīc·tū·rō — morphologica: vict-ur-o