victurum
Discretiva
|
victurum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-victūrum
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| victūrum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii victūrus |
| victūrum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii victūrus |
| victūrum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii victūrus |
| victūrum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii victūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /wikˈtuːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vīc·tū·rum — morphologica: vict-ur-um
vīctūrum
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| vīctūrum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii vīctūrus |
| vīctūrum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii vīctūrus |
| vīctūrum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii vīctūrus |
| vīctūrum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii vīctūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /wiːkˈtuːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vīc·tū·rum — morphologica: vict-ur-um