Discretiva

  vincite dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

vincite

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vincite secunda pluralis praesens activa imperativus vincō (vincere)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈwinkite/(classice)
Syllabificatio phonetica: vin·ci·te — morphologica: vinc-ite

vincīte

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vincīte secunda pluralis praesens activa imperativus vinciō (vincīre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /winˈkiːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: vin·cī·te — morphologica: vinc-ite