vincitote
Discretiva
vincitote dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-vincitōte
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
vincitōte | secunda pluralis | futurum | activa | imperativus | vincō (vincere) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /winkiˈtoːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vin·ci·tō·te — morphologica: vinc-itote
vincītōte
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
vincītōte | secunda pluralis | futurum | activa | imperativus | vinciō (vincīre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /winkiːˈtoːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vin·cī·tō·te — morphologica: vinc-itote