vitae

Discretiva

vitae dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

vītae

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
vītae	casus genitivus singularis	substantivi vīta
vītae	casus dativus singularis	substantivi vīta
vītae	casus nominativus pluralis	substantivi vīta
vītae	casus vocativus pluralis	substantivi vīta

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈwiːtae̯/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vī·tae — morphologica: vit-ae

Anglice

vitae

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
vitae	forma pluralis	substantivi vita

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈwiːtaɪ], [ˈviːtaɪ], [ˈviːteɪ], [ˈvaɪtiː]

Syllabificatio phonetica: vi·tae — morphologica: vit-ae

Loci

Gaius Valerius Catullus -87…-54

M. Tullius Cicero -106…-43

Vitruvius ca. -30/-22

P. Ovidius Naso -42…+18

Phaedrus -10…+60

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Credis me potuisse meae maledicere vitae,

ambobus mihi quae carior est oculis?

non potui, nec, si possem, tam perdite amarem:

sed tua, mi Tappo, crimina nostra facis. —Carmina Catulli

class.  (45 a.C.n.)

• quod quia nullo modo sine amicitia firmam et perpetuam iucunditatem vitae tenere possumus neque vero ipsam amicitiam tueri, nisi aeque amicos et nosmet ipsos diligamus, idcirco et hoc ipsum efficitur in amicitia, et amicitia cum voluptate conectitur. nam et laetamur amicorum laetitia aeque atque nostra et pariter dolemus angoribus. —De finibus Ciceronis

class.

• Cum ergo eo beneficio essem obligatus, ut ad exitum vitae non haberem inopiae timorem, haec tibi scribere coepi, quod animadverti multa te aedificavisse et nunc aedificare, reliquo quoque tempore et publicorum et privatorum aedificiorum, pro amplitudine rerum gestarum ut posteris memoriae traderentur, curam habiturum. Conscripsi praescriptiones terminatas, ut eas attendens et ante facta et futura qualia sint opera per te posses nota habere; namque his voluminibus aperui omnes disciplinae rationes. —De architectura Vitruvii

class.  (versio II, ca. 5 p.C.n.)

• at mihi contingat Veneris languescere motu,

cum moriar, medium solvar et inter opus;

atque aliquis nostro lacrimans in funere dicat:

‘conveniens vitae mors fuit ista tuae!’ —Amores Ovidii Nasonis

saec. I.  (ca. 45 p.C.n.)

• Canes legatos olim misere ad Iovem

Melioris vitae tempus oratum suae,

Ut sese eriperet hominum contumeliis,

Furfuribus sibi consparsum quod panem darent

Fimoque turpi maximam explerent famem. —Fabulae Phaedri

Latinitas postclassica

saec. II.

• Et ille quidem dignum virtutibus suis vitae terminum posuit. Enim vero Alcimus sollertibus coeptis eo saevum Fortunae nutum non potuit adducere. Qui cum dormientis anus perfracto tuguriolo conscendisset cubiculum superius iamque protinus oblisis faucibus interstinguere eam debuisset, prius maluit rerum singula per latiorem fenestram forinsecus nobis scilicet rapienda dispergere. —Metamorphoseon libri XI Apulei