Discretiva

  vitam dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
vītam casus accusativus singularis substantivi vīta

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈwiːtam/(classice)
Syllabificatio phonetica: vī·tam — morphologica: vit-am

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
Vitruvius
ca. -80…-15
C. Plinius Secundus
23-79}
Apuleius
ca. 125-170
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (52-51 a.C.n.)

  • Nam mihi cum multa eximia divinaque videntur Athenae tuae peperisse atque in vitam hominum attulisse, tum nihil meilus illis mysteriis, quibus ex agresti immanique vita exculti ad humanitatem et mitigati sumus, initiaque ut appellantur ita re vera principia vitae cognovimus, neque solum cum laetitia vivendi rationem accepimus, sed etiam cum spe meliore moriendi. —De legibus Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 30-22 a.C.n.)

  • Nulla enim ex omnibus rebus tantas habere videtur ad usum necessitates, quantas aqua, ideo quod omnium animalium natura, si frumenti fructu privata fuerit, arbustivo aut carne aut piscatu aut etiam qualibet ex his reliquis rebus escarum utendo poterit tueri vitam, sine aqua vero nec corpus animalium nec ulla cibi virtus potest nasci nec tueri nec parari. —De architectura Vitruvii [3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • feminarum sexus huic malo videtur maxime opportunus conversione volvae, quae si corrigatur, spiritus restituitur, huc pertinet nobile illud apud Graecos volumen Heraclidis septem diebus feminae exanimis ad vitam revocatae. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Meis itaque consiliis auscultantes vitam puellae, sed quam meretur, largimini. Nec vos memoria deseruit utique quid iam dudum decreveritis de isto asino semper pigro quidem sed manducone summo nunc etiam mendaci fictae debilitatis et virginalis fugae sequestro ministroque. —Metamorphoseon libri XI Apulei [5][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Terra est elementum solidissimum, simplicissimum, unde soliditatem habere corpora communiter existimantur. Hic non accipimus terram pro hoc globo animali, unde vitam, nutrimentum et corpus nacti sumus, quam unum ex astris atque planetam intelligimus partibus consistens proportionalibus partibus omnium animalium. —De principiis rerum elementis et causis Iordani Bruni [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De legibus libri tres. (The Latin Library): Liber secundus. [36] — vitam
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: vitam.
  3. 3.0 3.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber octavus, 3. [28] — vitam
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 52, [175] — vitam
  5. 5.0 5.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber VI. Capitulum XXXI. Versus 4 — vitam
  6. 6.0 6.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De principiis rerum elementis et causis. (Universitas Turicensis): Cap. De terra.  — vitam