Discretiva

  vocate dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

vocāte

+/-
Proprietates grammaticales1
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vocāte secunda pluralis praesens activa imperativus vocō (vocāre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /woˈkaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: vo·cā·te — morphologica: voc-ate
Proprietates grammaticales2
+/-
Forma Modus flexurae originis
vocāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii vocātus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /woˈkaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: vo·cā·te — morphologica: vocat-e

vocate

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vocate secunda pluralis
activa imperativus vocare
vocate secunda pluralis praesens activa indicativus vocare
Forma Modus flexurae originis
vocate forma pluralis · genus femininum participii vocato
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /voˈkate/
Syllabificatio phonetica: vo·ca·te — morphologica: voc-ate