Appellatio pronuntiatusque

+/-
vocō API: /ˈwokoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: vo·cō — morphologica: voc-o

Notatio

+/-
← Protindeuropaee *veḱv- ‘vocare, loqui’

Verbum transitivum

+/-

vŏc|ō, -āre, -āvi, -ātum

  1. Appellare, nuncupare, nominare
    1. Clamare cum sonis oris ad aliquem.
    2. Nomen dare.

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
voc- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. vocō vocem   vocābam vocārem vocābō  
II. sing. vocās vocēs vocā! vocābās vocārēs vocābis vocātō!
III. sing. vocat vocet   vocābat vocāret vocābit vocātō!
I. plur. vocāmus vocēmus   vocābāmus vocārēmus vocābimus  
II. plur. vocātis vocētis vocāte! vocābātis vocārētis vocābitis vocātōte!
III. plur. vocant vocent   vocābant vocārent vocābunt vocantō!
Thema Vox passiva
voc- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. vocor vocer   vocābar vocārer vocābor  
II. sing. vocāris vocēris vocāre! vocābāris vocārēris vocāberis vocātor!
III. sing. vocātur vocētur   vocābātur vocārētur vocābitur vocātor!
I. plur. vocāmur vocēmur   vocābāmur vocārēmur vocābimur  
II. plur. vocāminī vocēminī vocāminī! vocābāminī vocārēminī vocābiminī
III. plur. vocantur vocentur   vocābantur vocārentur vocābuntur vocantor!
Thema Vox activa
vocāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. vocāvī vocāverim vocāveram vocāvissem vocāverō
II. sing. vocāvistī vocāveris vocāverās vocāvissēs vocāveris
III. sing. vocāvit vocāverit vocāverat vocāvisset vocāverit
I. plur. vocāvimus vocāverimus vocāverāmus vocāvissēmus vocāverimus
II. plur. vocāvistis vocāveritis vocāverātis vocāvissētis vocāveritis
III. plur. vocāvērunt vocāverint vocāverant vocāvissent vocāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
vocāre vocāvisse vocātūrum,
-am, -um esse
vocāns   vocātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
vocārī vocātum,
-am, -um esse
vocātum īrī   vocātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
vocandī vocandus, -a, -um vocātum vocātū

Dictiones derivatae

+/-

Composita

Translationes

+/-

Loci

+/-

Latinitas nova

+/-

saec. XVI.