Discretiva

  volvam dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
volvam prima singularis praesens activa coniunctivus volvō (volvere)
volvam prima singularis futurum activa indicativus volvō (volvere)
Forma Modus flexurae originis
volvam casus accusativus singularis substantivi volva

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈwolwam/(classice)
Syllabificatio phonetica: vol·vam — morphologica: volv-am

Lusitane +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
volvam tertia pluralis praesens activa coniunctivus volver
volvam tertia pluralis praesens activa imperativus volver
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: [ˈvołvɐ̃w](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: vol·vam — morphologica: volv-am

Loci +/-

Aulus Cornelius Celsus 30 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

}}

Latinitas Romana +/-

class.

  • Ac superiores quidem partes sic ordinatae sunt. Ima vero spina in coxarum osse desidit, quod transversum longeque valentissimum volvam, vesicam, rectum intestinum tuetur; —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • Feminis eadem omnia praeterque vesicae iunctus utriculus, unde dictus uterus. quod alio nomine locos appellant, hoc in reliquis animalibus volvam. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, I. [[23] ] — volvam
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: volvam.
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 84, [209] — volvam