dies
(Redirectum de Dies)
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈdi.eːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: di·ēs — morphologica: dies
Notatio
+/-A lingua prisca Indoeuropaea *dieus “caelum candidum”. Ab origine hoc verbum et Iuppiter, Iovis idem verbum fuit.
- Articulus principalis: dies (notatio)
Nomen substantivum
+/-di|ēs, -ēī masc.fem.; interdum fem. in sg.
- √ Tempus inter solis ortum et occasum; oppositum nocti.
- Spatium 24 horarum, a media nocte usque ad mediam noctem.
- Dies vel tempus certum cum relatione alicui evento (saepe f in sg)
- quaedam diēs fēminīna scrībitur, sed quisquis diēs masculīnus
- Spatium 24 horarum, olim a solis occasu usque ad solis occasum.
Declinatio
+/-mf. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | diēs | diēs | I |
gen. | diēī | diērum | II |
dat. | diēī | diēbus | III |
acc. | diem | diēs | IV |
abl. | diē | diēbus | VI |
voc. | diēs | diēs | V |
Dictiones collatae
+/-Antonyma · contraria
Dictiones derivatae
+/-Composita
- dies natalis, dies mortis, dies febris
- diēs Sōlis, diēs Lūnae, diēs Mārtis, diēs Mercuriī, diēs Iovis, diēs Veneris, diēs Sāturnī
- meridies
Collocationes
Translationes
+/-√ Tempus inter solis ortum et occasum | dilatare ▼ |
---|
√ Tempus inter solis ortum et occasum | collabi ▲ |
---|
Loci
+/-Lucius Annaeus Seneca -3…+65 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library): Tomus / Liber 3. 27, versus 1 — dies
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: dies.