Latine +/-

Appellatio +/-

aboleo, abolere, abolevi, abolitum

Notatio +/-

ab + *oleo, quod significat aut “alescere, increscere”, a radice prisca Indoeuropaea *ol-eyo-, forma causativa ab *al- “alere, alescere”; aut “caedere” a lingua prisca Indoeuropaea *elH₃-: confer vocem Palaeograecam ὄλλυμι (ollymi, caedo; -λλ- a *-ln-).

Propterea aut √ “retardo augmen” aut √ “occido”.

Verbum transitivum +/-

ăbŏl|ĕō, -ēre, -ēvī vel -ŭī, -ĭtum

  1. Destruere, delere.
  2. Terminare, finire.

Coniugatio +/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
abol- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. aboleō aboleam   abolēbam abolērem abolēbō  
II. sing. abolēs aboleās abolē! abolēbās abolērēs abolēbis abolētō!
III. sing. abolet aboleat   abolēbat abolēret abolēbit abolētō!
I. plur. abolēmus aboleāmus   abolēbāmus abolērēmus abolēbimus  
II. plur. abolētis aboleātis abolēte! abolēbātis abolērētis abolēbitis abolētōte!
III. plur. abolent aboleant   abolēbant abolērent abolēbunt abolentō!
Thema Vox passiva
abol- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. aboleor abolear   abolēbar abolērer abolēbor  
II. sing. abolēris aboleāris abolēre! abolēbāris abolērēris abolēberis abolētor!
III. sing. abolētur aboleātur   abolēbātur abolērētur abolēbitur abolētor!
I. plur. abolēmur aboleāmur   abolēbāmur abolērēmur abolēbimur  
II. plur. abolēminī aboleāminī abolēminī! abolēbāminī abolērēminī abolēbiminī
III. plur. abolentur aboleantur   abolēbantur abolērentur abolēbuntur abolentor!
Thema Vox activa
abolēv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. abolēvī abolēverim abolēveram abolēvissem abolēverō
II. sing. abolēvistī abolēveris abolēverās abolēvissēs abolēveris
III. sing. abolēvit abolēverit abolēverat abolēvisset abolēverit
I. plur. abolēvimus abolēverimus abolēverāmus abolēvissēmus abolēverimus
II. plur. abolēvistis abolēveritis abolēverātis abolēvissētis abolēveritis
III. plur. abolēvērunt abolēverint abolēverant abolēvissent abolēverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
abolēre abolēvisse abolitūrum,
-am, -um esse
abolēns   abolitūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
abolērī abolitum,
-am, -um esse
abolitum īrī   abolitus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
abolendī abolendus, -a, -um abolitum abolitū

Dictiones derivatae +/-

Translationes +/-

Anglice

abolish en

Germanice

abschaffen de

Graeca Antiqua

καταλύω (catalyō)

Hispanice

abolir es