adeo

Latine I

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

← ad + eo

Adverbium

ădĕo

1. Hactenus.
2. Tantus, quoque.

Latine II

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

← ad + eo

Verbum temporale

ăd|ĕō, -īre, -ĭī, -ĭtum

1. Ad aliquid ire.

Coniugatio

Radix praesens ī- Praesens indicativum act. sing. plur. I. adeō adīmus II. adīs adītis III. adit adeunt pass. adītur Imperativus act. adī adīte Praesens subiunctivum act. sing. plur. I. adeam adeāmus II. adeās adeātis III. adeat adeant Imperfectum indicativum act. sing. plur. I. adībam adībāmus II. adībās adībātis III. adībat adībant pass. adībātur Imperfectum subiunctivum act. sing. plur. I. adīrem adīrēmus II. adīrēs adīrētis III. adīret adīrent Futurum indicativum act. sing. plur. I. adībō adībimus II. adībis adībitis III. adībit adībunt

Radix perfecta i- Perfectum indicativum act. sing. plur. I. adiī adiimus II. adīstī adīstis III. adiit adiērunt Perfectum subiunctivum act. sing. plur. I. adierim adierīmus II. adierīs adierītis III. adierit adierint Plusquam perfectum indicativum act. sing. plur. I. adieram adierāmus II. adierās adierātis III. adierāt adierant Plusquam perfectum subiunctivum act. sing. plur. I. adīssem adīssēmus II. adīssēs adīssētis III. adīsset adīssent Futurum perfectum act. sing. plur. I. adierō adierimus II. adieris adieritis III. adierit adierint

Infinitivi act. pass. praes. adīre adīrī perf. adīsse

Participia praes. adiens, adeuntis perf. — fut. adītūrus, -a, -um

Gerundia et supina subst. adeundum, -ī adiect. — supina aditum, aditū

Usus

Exempla

• capitis periculum adire, Cornelius Nepos