aestimaturus
Latine +/-
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ae̯stimaːˈtuːrus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: aes·ti·mā·tū·rus — morphologica: aestimat-ur-us
Notatio +/-
Participium +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
aestimātūrus | —
|
futurum | activa | participium | nominativo | aestimō (aestimāre) |
Declinatio +/-
positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | aestimātūrus | aestimātūra | aestimātūrum | nom. | aestimātūrī | aestimātūrae | aestimātūra |
gen. | aestimātūrī | aestimātūrae | aestimātūrī | gen. | aestimātūrōrum | aestimātūrārum | aestimātūrōrum |
dat. | aestimātūrō | aestimātūrae | aestimātūrō | dat. | aestimātūrīs | aestimātūrīs | aestimātūrīs |
acc. | aestimātūrum | aestimātūram | aestimātūrum | acc. | aestimātūrōs | aestimātūrās | aestimātūra |
abl. | aestimātūrō | aestimātūrā | aestimātūrō | abl. | aestimātūrīs | aestimātūrīs | aestimātūrīs |
voc. | aestimātūre | aestimātūra | aestimātūrum | voc. | aestimātūrī | aestimātūrae | aestimātūra |
Loci +/-
M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber undecimus, I. [10] — aestimaturus
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: aestimaturus.