curate
cūrātē
+/-Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kuːˈraːteː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cū·rā·tē — morphologica: curat-e
Notatio
+/-- ← cūrātus
Adverbium
+/-cūrātē
- Cum cura
Translationes
+/-Discretiva
curate dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-cūrāte
+/-Proprietates grammaticales1
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
cūrāte | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | cūrō (cūrāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kuːˈraːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cū·rā·te — morphologica: cur-ate
Proprietates grammaticales2
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cūrāte | casus vocativus singularis · genus masculinum | participii cūrātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kuːˈraːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cū·rā·te — morphologica: curat-e
curate
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
curate | casus genitivus/dativus singularis · genus femininum | adiectivi curat |
curate | casus nominativus/accusativus pluralis · genus femininum | adiectivi curat |
curate | casus genitivus/dativus pluralis · genus femininum | adiectivi curat |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kuˈrate/ - Syllabificatio phonetica: cu·ra·te — morphologica: curat-e
curate
+/-Proprietates grammaticales1
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
curate | secunda pluralis | praesens | activa | indicativus | curare |
curate | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | curare |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kuˈrate/ - Syllabificatio phonetica: cu·ra·te — morphologica: cur-ate
Proprietates grammaticales2
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
curate | forma pluralis · genus femininum | adiectivi curato |
curate | forma pluralis | substantivi curata |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kuˈrate/ - Syllabificatio phonetica: cu·ra·te — morphologica: curat-e