cūrātē

+/-

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kuːˈraːteː/(classice)
Syllabificatio phonetica: cū·rā·tē — morphologica: curat-e

Notatio

+/-
cūrātus

Adverbium

+/-

cūrātē

  1. Cum cura

Translationes

+/-
Cum curadilatare ▼
Cum curacollabi ▲

Discretiva

  curate dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

cūrāte

+/-
Proprietates grammaticales1
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cūrāte secunda pluralis praesens activa imperativus cūrō (cūrāre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /kuːˈraːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: cū·rā·te — morphologica: cur-ate
Proprietates grammaticales2
+/-
Forma Modus flexurae originis
cūrāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii cūrātus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /kuːˈraːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: cū·rā·te — morphologica: curat-e

curate

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
curate casus genitivus/dativus singularis · genus femininum adiectivi curat
curate casus nominativus/accusativus pluralis · genus femininum adiectivi curat
curate casus genitivus/dativus pluralis · genus femininum adiectivi curat
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /kuˈrate/
Syllabificatio phonetica: cu·ra·te — morphologica: curat-e

curate

+/-
Proprietates grammaticales1
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
curate secunda pluralis praesens activa indicativus curare
curate secunda pluralis praesens activa imperativus curare
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /kuˈrate/
Syllabificatio phonetica: cu·ra·te — morphologica: cur-ate
Proprietates grammaticales2
+/-
Forma Modus flexurae originis
curate forma pluralis · genus femininum adiectivi curato
curate forma pluralis substantivi curata
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /kuˈrate/
Syllabificatio phonetica: cu·ra·te — morphologica: curat-e