Discretiva

  dilatam dictio est in variis linguis:

Dictiones similes +/-

Formae affines +/-

Latine +/-

dīlātam +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
dīlātam casus accusativus singularis · genus femininum participii dīlātus
Appellatio +/-
 API: /diːˈlaːtam/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·lā·tam — morphologica: di-lat-am

Dacoromane +/-

dilatam +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dilatam prima singularis imperfectum activa indicativus dilata
dilatam prima pluralis imperfectum activa indicativus dilata
Appellatio +/-
 API: /dilaˈtam/
Syllabificatio phonetica: di·la·tam — morphologica: dilat-am

Lusitane +/-

dilatam +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dilatam tertia pluralis praesens activa indicativus dilatar
Appellatio +/-
 API: [dɨˈłatɐ̃w̃](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: di·la·tam — morphologica: di-lat-am

Loci +/-

Titus Livius -58/+17 Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • Ab Turno dici sibi et primoribus populorum parari necem ut Latinorum solus imperium teneat. Adgressurum fuisse hesterno die in concilio; dilatam rem esse, quod auctor concilii afuerit, quem maxime peteret. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Latinitas humanistica +/-

saec. XIV.

  • Sane quod tibi curarum tuarum ponderibus fatigato, opus auxilio meo dicis, facis humiliter ut reliqua; atque utinam in ingenio meo, cuius et imploras opem et dilatam doles, aliquis tuis ydoneus tempestatibus portus esset: profecto non sinerem te diutius iactari. —Epistole familiares Petrarcae [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber I, caput 51, [4] — dilatam
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: dilatam.
  3. 3.0 3.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Epistole familiares. (Universitas Turicensis): Liber XII. 17: [2] — dilatam