dilatans
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /diːˈlaːtaːns/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lā·tāns — morphologica: di-lat-ans
Notatio
+/-Participium
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| dīlātāns | —
|
praesens | activa | participium | dīlātō (dīlātāre) |
Declinatio
+/-| positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | dīlātāns | dīlātāns | dīlātāns | nom. | dīlātantēs | dīlātantēs | dīlātantia |
| gen. | dīlātantis | dīlātantis | dīlātantis | gen. | dīlātantium | dīlātantium | dīlātantium |
| dat. | dīlātantī | dīlātantī | dīlātantī | dat. | dīlātantibus | dīlātantibus | dīlātantibus |
| acc. | dīlātantem | dīlātantem | dīlātāns | acc. | dīlātantēs dīlātantīs |
dīlātantēs dīlātantīs |
dīlātantia |
| abl. | dīlātante dīlātantī |
dīlātante dīlātantī |
dīlātante dīlātantī |
abl. | dīlātantibus | dīlātantibus | dīlātantibus |
| voc. | dīlātāns | dīlātāns | dīlātāns | voc. | dīlātantēs | dīlātantēs | dīlātantia |
Translationes
+/-| Participium | dilatare ▼ |
|---|
| Participium | collabi ▲ |
|---|
Loci
+/-| C. Plinius Secundus 23-79 | Hildegardis Bingensis 1098-1179 |
|||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- texere a medio incipit, circinato orbe subtemina adnectens, maculasque paribus semper intervallis, sed subinde crescentibus ex angusto dilatans indissolubili nodo inplicat. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Latinitas mediaevalis
+/-
- Fides autem cum sanctitate ea quae in infidelitate diiudicanda sunt diiudicat, seque velociter dilatans, credentes cito imbuit, cum auditus illorum omnes tumultus perversarum cogitationum deserens, lubricas etiam voluptates interius evertit. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis [3][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 28, [81] — dilatans
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: dilatans.
- ↑ 3.0 3.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Pars prima. Visio secunda, XVIII — dilatans