doleo
Latine +/-
Appellatio +/-
API: /ˈdoleoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: do·le·ō — morphologica: dol-eo
Verbum temporale +/-
dol|eō, -ēre, -uī, -itum, -itūrus [1][2][3][4][5]
- Dolore afficere, dolorem afferre.
- (Intrans.) dolore affici.
Coniugatio +/-
Verbum finitum
Thema | Vox activa | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
dol- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
I. sing. | doleō | doleam | dolēbam | dolērem | dolēbō | ||
II. sing. | dolēs | doleās | dolē! | dolēbās | dolērēs | dolēbis | dolētō! |
III. sing. | dolet | doleat | dolēbat | dolēret | dolēbit | dolētō! | |
I. plur. | dolēmus | doleāmus | dolēbāmus | dolērēmus | dolēbimus | ||
II. plur. | dolētis | doleātis | dolēte! | dolēbātis | dolērētis | dolēbitis | dolētōte! |
III. plur. | dolent | doleant | dolēbant | dolērent | dolēbunt | dolentō! |
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
dolu- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | doluī | doluerim | dolueram | doluissem | doluerō |
II. sing. | doluistī | dolueris | doluerās | doluissēs | dolueris |
III. sing. | doluit | doluerit | doluerat | doluisset | doluerit |
I. plur. | doluimus | doluerimus | doluerāmus | doluissēmus | doluerimus |
II. plur. | doluistis | dolueritis | doluerātis | doluissētis | dolueritis |
III. plur. | doluērunt | doluerint | doluerant | doluissent | doluerint |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
dolēre | doluisse | dolitūrum, -am, -um esse |
dolēns | dolitūrus, -a, -um | |
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
dolendī | dolendus, -a, -um | — | — |
Dictiones collatae +/-
Dictiones derivatae +/-
Composita
Translationes +/-
Dolore afficere, dolorem afferre
Fontes
- ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 189 — “DŎLĔO, les, lŭi, litum, lere, 2.”
- ↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 870 — “dŏlĕo, ŭi, ĭtum, (doliturus), ēre”
- ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — doleo, doluī, dolitūrus, ēre (tom. 1, p. 2274)
- ↑ Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — dolere
- ↑ Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — doleo