Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /domiˈtuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: do·mi·tū·ra — morphologica: domitur-a

Notatio

+/-
← Latinedomō (domāre)

Nomen substantivum

+/-

domitūr|a, -ae fem.

  1. Domandi actus

Declinatio

+/-
f. sing. plur.
nom. domitūra domitūrae I
gen. domitūrae domitūrārum II
dat. domitūrae domitūrīs III
acc. domitūram domitūrās IV
abl. domitūrā domitūrīs VI
voc. domitūra domitūrae V

Dictiones collatae

+/-

Synonyma

  1. domitus, domitūs

Translationes

+/-
Domandi actusdilatare ▼
Domandi actuscollabi ▲

Discretiva

  domitura dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

domitūra

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
domitūra casus nominativus singularis · genus femininum participii domitūrus
domitūra casus vocativus singularis · genus femininum participii domitūrus
domitūra casus nominativus pluralis · genus neutrum participii domitūrus
domitūra casus accusativus pluralis · genus neutrum participii domitūrus
domitūra casus vocativus pluralis · genus neutrum participii domitūrus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /domiˈtuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: do·mi·tū·ra — morphologica: domit-ur-a

domitūrā

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
domitūrā casus ablativus singularis · genus femininum participii domitūrus
domitūrā casus ablativus singularis substantivi domitūra
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /domiˈtuːraː/(classice)
Syllabificatio phonetica: do·mi·tū·rā — morphologica: domit-ur-a

Loci

+/-
Publius Vergilius Maro
-70…-19
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 37-30 a.C.n.)

  • Ut binae regum facies, ita corpora plebis:
namque aliae turpes horrent, ceu pulvere ab alto
cum venit et sicco terram spuit ore viator
aridus; elucent aliae et fulgore coruscant
ardentes auro et paribus lita corpora guttis.
haec potior suboles, hinc caeli tempore certo
dulcia mella premes, nec tantum dulcia quantum
et liquida et durum Bacchi domitura saporem. —Georgicon libri IV P. Vergilii Maronis [1][2]

saec. I.

  • Talis notae vitulos oportet, cum adhuc teneri sunt, consuescere manu tractari, ad praesepia religari, ut exiguus in domitura labor eorum et minus sit periculi. Verum nec ante tertium neque post quintum annum iuvencos domari placet, quoniam illa aetas adhuc tenera est, haec iam praedura. Eos autem, qui de grege feri comprehenduntur, sic subigi convenit. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • domitura boum in trimatu, postea sera, ante praematura. optime cum domito iuvencus inbuitur. socium enim laboris agrique culturae habemus hoc animal, tantae apud priores curae, ut sit inter exempla damnatus a populo Romano die dicta, qui concubino procaci rure omassum edisse se negante occiderat bovem, actusque in exilium tamquam colono suo interempto. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Vergilius Maro - Georgicon libri IV. (Bibliotheca Augustana): Liber IV. Versus 102  — domitura
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: domitura.
  3. 3.0 3.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber sextus. Caput II. [1]  — domitura
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 70, [180] — domitura