Discretiva

  fascinata dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

fascināta +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
fascināta casus nominativus singularis · genus femininum participii fascinātus
fascināta casus vocativus singularis · genus femininum participii fascinātus
fascināta casus nominativus pluralis · genus neutrum participii fascinātus
fascināta casus accusativus pluralis · genus neutrum participii fascinātus
fascināta casus vocativus pluralis · genus neutrum participii fascinātus
Appellatio +/-
 API: /faskiˈnaːta/(classice)
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nā·ta — morphologica: fascinat-a

fascinātā +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
fascinātā casus ablativus singularis · genus femininum participii fascinātus
Appellatio +/-
 API: /faskiˈnaːtaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nā·tā — morphologica: fascinat-a

Usus +/-

  • Verumtamen natura necesse est habeat ipsa se perspectam, et simul tum quod inest illi mortalis ac fluxi, tum progenitricem illam glebam, unde facti sumus, et in quam dissolvimur: non vero purpurae flore fascinata, operti corporis ignorare debet infirmitatem. —Vita et institutum Auctoris incerti.

Italice +/-

fascinata +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
fascinata forma singularis · genus femininum adiectivi fascinato
Appellatio +/-
 API: /faʃ.ʃiˈnata/
Syllabificatio phonetica: fa·sci·na·ta — morphologica: fascinat-a