fascinati
Discretiva
|
fascinati dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
fascinātī +/-
Proprietates grammaticales +/-
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| fascinātī | casus genitivus singularis · genus masculinum | participii fascinātus |
| fascinātī | casus genitivus singularis · genus neutrum | participii fascinātus |
| fascinātī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii fascinātus |
| fascinātī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii fascinātus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /faskiˈnaːtiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fas·ci·nā·tī — morphologica: fascinat-i
Usus +/-
- Sed qualis plenitudini venae sectio, et lavacrum lassitudini, talis concubitus mulieris supino viro ad eos, qui fascinati esse creduntur: cum enim a propriis vinculis membrum ad ventrem trahatur supino homini si mulier superstet, neque ob vincula penis cadere potest, nec retrahi ad ventrem, cum in vulva contineatur: cogitur igitur semen reddere, quo excusso sensim assuescit pronus vir decumbere. —De subtilitate Hieronymi Cardani. (Liber duodecimus. 1501-1576)
Italice +/-
fascinati +/-
Proprietates grammaticales +/-
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| fascinati | forma pluralis · genus masculinum | adiectivi fascinato |
Appellatio pronuntiatusque +/-
-
API: /faʃ.ʃiˈnati/ - Syllabificatio phonetica: fa·sci·na·ti — morphologica: fascinat-i