forate
Discretiva
forate dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-forāte
+/-Proprietates grammaticales1
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
forāte | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | forō (forāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /foˈraːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fo·rā·te — morphologica: for-ate
Proprietates grammaticales2
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
forāte | casus vocativus singularis · genus masculinum | participii forātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /foˈraːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fo·rā·te — morphologica: forat-e
forate
+/-Proprietates grammaticales1
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
forate | secunda pluralis | praesens | activa | indicativus | forare |
forate | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | forare |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /foˈrate/ - Syllabificatio phonetica: fo·ra·te — morphologica: for-ate
Proprietates grammaticales2
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
forate | forma pluralis · genus femininum | adiectivi forato |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /foˈrate/ - Syllabificatio phonetica: fo·ra·te — morphologica: forat-e