Victionarium

foro

Latine

+/-

forō

+/-

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈforoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fo·rō — morphologica: for-o

Verbum transitivum

+/-

for|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4][5]

  1. Foramen facere

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
for- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. forō forem   forābam forārem forābō  
II. sing. forās forēs forā! forābās forārēs forābis forātō!
III. sing. forat foret   forābat forāret forābit forātō!
I. plur. forāmus forēmus   forābāmus forārēmus forābimus  
II. plur. forātis forētis forāte! forābātis forārētis forābitis forātōte!
III. plur. forant forent   forābant forārent forābunt forantō!
Thema Vox passiva
for- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. foror forer   forābar forārer forābor  
II. sing. forāris forēris forāre! forābāris forārēris forāberis forātor!
III. sing. forātur forētur   forābātur forārētur forābitur forātor!
I. plur. forāmur forēmur   forābāmur forārēmur forābimur  
II. plur. forāminī forēminī forāminī! forābāminī forārēminī forābiminī —
III. plur. forantur forentur   forābantur forārentur forābuntur forantor!
Thema Vox activa
forāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. forāvī forāverim forāveram forāvissem forāverō
II. sing. forāvistī forāveris forāverās forāvissēs forāveris
III. sing. forāvit forāverit forāverat forāvisset forāverit
I. plur. forāvimus forāverimus forāverāmus forāvissēmus forāverimus
II. plur. forāvistis forāveritis forāverātis forāvissētis forāveritis
III. plur. forāvērunt forāverint forāverant forāvissent forāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		forāre forāvisse forātūrum,
-am, -um esse 		forāns   forātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		forārī forātum,
-am, -um esse 		forātum īrī   forātus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
forandī forandus, -a, -um forātum forātū

Dictiones collatae

+/-

Synonyma

  1. pertundō, pertundere

Dictiones derivatae

+/-

Composita

Translationes

+/-
Foramen faceredilatare ▼
Foramen facerecollabi ▲

Discretiva

  foro dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Latine

+/-

forō

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
forō casus dativus singularis substantivi forus
forō casus ablativus singularis substantivi forus
forō casus dativus singularis substantivi forum
forō casus ablativus singularis substantivi forum
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈforoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fo·rō — morphologica: for-o

Italice

+/-

foro

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
foro prima singularis praesens activa indicativus forare
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈforo/
Syllabificatio phonetica: fo·ro — morphologica: for-o

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43		P. Ovidius Naso -42…+18 Marcus Valerius Martialis 40-103 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Ita summo discessu bonorum, pleno foro servorum xxv iudices ita fortes tamen fuerunt ut summo proposito periculo vel perire maluerint quam perdere omnia. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [6][7]

class.

  • Nos facimus placitae late praeconia formae:
Nomen habet Nemesis, Cynthia nomen habet:
Vesper et Eoae novere Lycorida terrae:
Et multi, quae sit nostra Corinna, rogant.
Adde, quod insidiae sacris a vatibus absunt,
Et facit ad mores ars quoque nostra suos.
Nec nos ambitio, nec amor nos tangit habendi:
Contempto colitur lectus et umbra foro. —Ars amatoria Ovidii Nasonis [8][7]

saec. I.

  • Quae te causa trahit vel quae fiducia Romam,
Sexte? quid aut speras aut petis inde? refer.
‘Causas’ inquis ‘agam Cicerone disertior ipso
Atque erit in triplici par mihi nemo foro.’
Egit Atestinus causas et Civis - utrumque
Noras -; sed neutri pensio tota fuit. —Epigrammata M. Valerii Martialis [9][7]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Ecce iterum Crispinus, et est mihi saepe vocandus
ad partes, monstrum nulla virtute redemptum
a vitiis, aegrae solaque libidine fortes
deliciae, viduas tantum aspernatus adulter.
quid refert igitur, quantis iumenta fatiget
porticibus, quanta nemorum vectetur in umbra,
iugera quot vicina foro, quas emerit aedes
[nemo malus felix, minime corruptor et idem]
incestus, cum quo nuper vittata iacebat
sanguine adhuc vivo terram subitura sacerdos? —Saturae D. Iuni Iuvenalis [10][7]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 522 — “FŎRO, as, āvi, ātum, are, a. 1.”
  2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 1117 — “fŏro, āvi, ātum, 1. v. a.”
  3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — foro, āvī, ātum, āre) (tom. 1, p. 2822)
  4. ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — forare
  5. ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — foro
  6. ↑ 6.0 6.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber primus. Ep. 16 [5] — foro
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 Vicicitatio: foro.
  8. ↑ 8.0 8.1 Publius Ovidius Naso - Ars amatoria. (Bibliotheca Augustana): Liber primus, versus 542 — foro
  9. ↑ 9.0 9.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius. XXXVIII, versus 4 — foro
  10. ↑ 10.0 10.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura IV, versus 7 — foro
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=foro&oldid=211644"