Discretiva

  frustrate dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
frūstrāte secunda pluralis praesens activa imperativus frūstrō
Forma Modus flexurae originis
frūstrāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii frūstrātus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /fruːsˈtraːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: frūs·trā·te — morphologica: frustr-ate