inquiro

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /inˈkwiːroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·quī·rō — morphologica: in-quir-o

Notatio

← in + quaerō

Verbum transitivum

inquīr|ō, -ere, inquīsīvī, inquīsītum

1. √ In aliqua re quaerere.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
inquīr-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	inquīrō	inquīram		inquīrēbam	inquīrerem	inquīram
II. sing.	inquīris	inquīrās	inquīre!	inquīrēbās	inquīrerēs	inquīrēs	inquīritō!
III. sing.	inquīrit	inquīrat		inquīrēbat	inquīreret	inquīret	inquīritō!
I. plur.	inquīrimus	inquīrāmus		inquīrēbāmus	inquīrerēmus	inquīrēmus
II. plur.	inquīritis	inquīrātis	inquīrite!	inquīrēbātis	inquīrerētis	inquīrētis	inquīritōte!
III. plur.	inquīrunt	inquīrant		inquīrēbant	inquīrerent	inquīrent	inquīruntō!
Thema	Vox passiva
inquīr-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	inquīror	inquīrar		inquīrēbar	inquīrerer	inquīrar
II. sing.	inquīreris	inquīrāris	inquīrere!	inquīrēbāris	inquīrerēris	inquīrēris	inquīritor!
III. sing.	inquīritur	inquīrātur		inquīrēbātur	inquīrerētur	inquīrētur	inquīritor!
I. plur.	inquīrimur	inquīrāmur		inquīrēbāmur	inquīrerēmur	inquīrēmur
II. plur.	inquīriminī	inquīrāminī	inquīriminī!	inquīrēbāminī	inquīrerēminī	inquīrēminī	—
III. plur.	inquīruntur	inquīrantur		inquīrēbantur	inquīrerentur	inquīrentur	inquīruntor!

Thema	Vox activa
inquīsīv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	inquīsīvī	inquīsīverim	inquīsīveram	inquīsīvissem	inquīsīverō
II. sing.	inquīsīvistī	inquīsīveris	inquīsīverās	inquīsīvissēs	inquīsīveris
III. sing.	inquīsīvit	inquīsīverit	inquīsīverat	inquīsīvisset	inquīsīverit
I. plur.	inquīsīvimus	inquīsīverimus	inquīsīverāmus	inquīsīvissēmus	inquīsīverimus
II. plur.	inquīsīvistis	inquīsīveritis	inquīsīverātis	inquīsīvissētis	inquīsīveritis
III. plur.	inquīsīvērunt	inquīsīverint	inquīsīverant	inquīsīvissent	inquīsīverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	inquīrere	inquīsīvisse	inquīsītūrum, -am, -um esse	inquīrēns		inquīsītūrus, -a, -um­
Vox passiva	inquīrī	inquīsītum, -am, -um esse	inquīsītum īrī		inquīsītus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
inquīrendī		inquīrendus, -a, -um			inquīsītum	inquīsītū

Dictiones collatae

• acquīrō, acquīrere
• anquīrō, anquīrere
• conquīrō, conquīrere, conquaerō
• disquīrō, disquīrere
• exquīrō, exquīrere
• perquīrō, perquīrere
• quaerō, quaerere
• requīrō, requīrere, requaerō

Synonyma

• investīgō, investīgāre

Dictiones derivatae

• inquīsītē
• inquīsītim
• inquīsītiō
• inquīsītīvus
• inquīsītor
• inquīsītus

Translationes

In aliqua re quaerere

• Anglice: inquire (en), investigate (en), examine (en)
• Francogallice: rechercher (fr)

• Germanice: nach etwas suchen (de), erforschen (de), untersuchen (de)
• Hispanice: rebuscar (es)