Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /jeːjˈjuːnium/(classice)
Syllabificatio phonetica: jē·jū·ni·um — morphologica: jejun-ium

Formae aliae

+/-

Notatio

+/-
Latine: jējūnusLatine: iēiūnus

Nomen substantivum

+/-

jējūn|ium, -iī neut.[4][5]

  1. Abstinentia a cibo [4], refutatio cibi
  2. (Meton.) fames [4], sensus causa nutritionis malae aut post tempus longum sine cibo.
  3. (Translate) macies, aut infirmitas, quae ex jejunio sequitur.[4]

Declinatio

+/-
n. sing. plur.
nom. jējūnium jējūnia I
gen. jējūniī jējūniōrum II
dat. jējūniō jējūniīs III
acc. jējūnium jējūnia IV
abl. jējūniō jējūniīs VI
voc. jējūnium jējūnia V

Dictiones collatae

+/-

Synonyma

  1. inedia, jējūnātio
  2. famēs
  3. maciēs

Antonyma · contraria

  1. ēsus (actus edendi)
  2. satietās
  3. lūxuria (agrestis luxuria)

Translationes

+/-

Fontes

  1. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — iēiūnium, iī, n. (ieiunus)) (tom. 2, p. 30)
  2. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)ieiunium
  3. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)ieiunium
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 957 — “JEJŪNĬUM, ĭi, n. 2. (jejunus)”
  5. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 299 — “jējūnĭum, i, n. [jejunus]”