tempus
LatineRecensere
AppellatioRecensere
tempus API: /ˈtempus/ (classice)
NotatioRecensere
A radice Protindeuropaea *temp- “tendo.” (Watkins, 2000, p. 90, Pokorny, 1959, pp. 1064–1065) Sensus indicans partem corporis fortasse proprie dicitur alteram dictionem esse. [?]
Nomen substantivumRecensere
temp|us, -ŏris neut.
- Spatium durationis.
- Duratio generaliter, sine divisionibus.
- (praecipue pl.) Spatium, in utroque capitis latere, post oculum frontemque, super mala, et ante aurem.
DeclinatioRecensere
n. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | tempus | tempora | I |
gen. | temporis | temporum | II |
dat. | temporī | temporibus | III |
acc. | tempus | tempora | IV |
abl. | tempore | temporibus | VI |
voc. | tempus | tempora | V |
LociRecensere
Gaius Suetonius Tranquillus | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas RomanaRecensere
- … qui sub idem tempus Syriae praepositus ... — De vita Caesarum Gaius Suetonius Tranquillus, De vita Caesarum, liber IV Caligula, 2
UsusRecensere
TranslationesRecensere
Duratio