nitor
nitor
+/-Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈnitor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ni·tor — morphologica: nit-or
Notatio
+/-Nomen substantivum
+/-nit|or, -ōris masc.
Declinatio
+/-m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | nitor | nitōrēs | I |
gen. | nitōris | nitōrum | II |
dat. | nitōrī | nitōribus | III |
acc. | nitōrem | nitōrēs | IV |
abl. | nitōre | nitōribus | VI |
voc. | nitor | nitōrēs | V |
Translationes
+/-Spendor, fulgor | dilatare ▼ |
---|
Spendor, fulgor | collabi ▲ |
---|
nītor
+/-Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈniːtor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: nī·tor — morphologica: nit-or
Notatio
+/-Verbum deponens
+/-nīt|or, -ī, nīsus sum vel nīxus sum
- Ope alicuius rei melius stare
Coniugatio
+/-Verbum finitum
Thema | Deponens | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
nīt- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
I. sing. | nītor | nītar | nītēbar | nīterer | nītar | ||
II. sing. | nīteris | nītāris | nītere! | nītēbāris | nīterēris | nītēris | nītitor! |
III. sing. | nītitur | nītātur | nītēbātur | nīterētur | nītētur | nītitor! | |
I. plur. | nītimur | nītāmur | nītēbāmur | nīterēmur | nītēmur | ||
II. plur. | nītiminī | nītāminī | nītiminī! | nītēbāminī | nīterēminī | nītēminī | — |
III. plur. | nītuntur | nītantur | nītēbantur | nīterentur | nītentur | nītuntor! |
Thema | Deponens | ||||
---|---|---|---|---|---|
nīs- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | nīsus, -a, -um sum |
nīsus, -a, -um sim |
nīsus, -a, -um eram |
nīsus, -a, -um essem |
nīsus, -a, -um erō |
II. sing. | nīsus, -a, -um es |
nīsus, -a, -um sīs |
nīsus, -a, -um erās |
nīsus, -a, -um essēs |
nīsus, -a, -um eris |
III. sing. | nīsus, -a, -um est |
nīsus, -a, -um sit |
nīsus, -a, -um erat |
nīsus, -a, -um esset |
nīsus, -a, -um erit |
I. plur. | nīsī, -ae, -a sumus |
nīsī, -ae, -a sīmus |
nīsī, -ae, -a erāmus |
nīsī, -ae, -a essēmus |
nīsī, -ae, -a erimus |
II. plur. | nīsī, -ae, -a estis |
nīsī, -ae, -a sītis |
nīsī, -ae, -a erātis |
nīsī, -ae, -a essētis |
nīsī, -ae, -a eritis |
III. plur. | nīsī, -ae, -a sunt |
nīsī, -ae, -a sint |
nīsī, -ae, -a erant |
nīsī, -ae, -a essent |
nīsī, -ae, -a erunt |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Dep. | nītī | nīsum, -am, -um esse |
nīsūrum, -am, -um esse |
nītēns | nīsus, -a, -um |
nīsūrus, -a, -um |
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
nītendī | nītendus, -a, -um | nīsum | nīsū |
Dictiones derivatae
+/-Translationes
+/-Ope alicuius rei melius stare | dilatare ▼ |
---|
Ope alicuius rei melius stare | collabi ▲ |
---|
Loci
+/-M. Tullius Cicero -106…-43 |
Apuleius ca. 125-170 | |||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Brutus. (The Latin Library): 9 [36] — nitor
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: nitor.
- ↑ 3.0 3.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Capitulum VIII. Versus 3 — nitor