nitor

+/-

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈnitor/(classice)
Syllabificatio phonetica: ni·tor — morphologica: nit-or

Notatio

+/-
← Latineniteō (nitēre)

Nomen substantivum

+/-

nit|or, -ōris masc.

  1. Splendor, fulgor.

Declinatio

+/-
m. sing. plur.
nom. nitor nitōrēs I
gen. nitōris nitōrum II
dat. nitōrī nitōribus III
acc. nitōrem nitōrēs IV
abl. nitōre nitōribus VI
voc. nitor nitōrēs V

Translationes

+/-
Spendor, fulgordilatare ▼
Spendor, fulgorcollabi ▲

nītor

+/-

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈniːtor/(classice)
Syllabificatio phonetica: nī·tor — morphologica: nit-or

Notatio

+/-
← Latinegnītor (gnītī)

Verbum deponens

+/-

nīt|or, -ī, nīsus sum vel nīxus sum

  1. Ope alicuius rei melius stare

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

Thema Deponens
nīt- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. nītor nītar   nītēbar nīterer nītar  
II. sing. nīteris nītāris nītere! nītēbāris nīterēris nītēris nītitor!
III. sing. nītitur nītātur   nītēbātur nīterētur nītētur nītitor!
I. plur. nītimur nītāmur   nītēbāmur nīterēmur nītēmur  
II. plur. nītiminī nītāminī nītiminī! nītēbāminī nīterēminī nītēminī
III. plur. nītuntur nītantur   nītēbantur nīterentur nītentur nītuntor!
Thema Deponens
nīs- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. nīsus,
-a, -um sum
nīsus,
-a, -um sim
nīsus,
-a, -um eram
nīsus,
-a, -um essem
nīsus,
-a, -um erō
II. sing. nīsus,
-a, -um es
nīsus,
-a, -um sīs
nīsus,
-a, -um erās
nīsus,
-a, -um essēs
nīsus,
-a, -um eris
III. sing. nīsus,
-a, -um est
nīsus,
-a, -um sit
nīsus,
-a, -um erat
nīsus,
-a, -um esset
nīsus,
-a, -um erit
I. plur. nīsī,
-ae, -a sumus
nīsī,
-ae, -a sīmus
nīsī,
-ae, -a erāmus
nīsī,
-ae, -a essēmus
nīsī,
-ae, -a erimus
II. plur. nīsī,
-ae, -a estis
nīsī,
-ae, -a sītis
nīsī,
-ae, -a erātis
nīsī,
-ae, -a essētis
nīsī,
-ae, -a eritis
III. plur. nīsī,
-ae, -a sunt
nīsī,
-ae, -a sint
nīsī,
-ae, -a erant
nīsī,
-ae, -a essent
nīsī,
-ae, -a erunt

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Dep. nītī nīsum,
-am, -um esse
nīsūrum,
-am, -um esse
nītēns nīsus,
-a, -um
nīsūrus,
-a, -um

Gerundium Gerundivum Supinum
nītendī nītendus, -a, -um nīsum nīsū

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-
Ope alicuius rei melius staredilatare ▼
Ope alicuius rei melius starecollabi ▲

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
Apuleius ca. 125-170
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Huic Hyperides proximus et Aeschines fuit et Lycurgus et Dinarchus et is, cuius nulla exstant scripta, Demades aliique plures. Haec enim aetas effudit hanc copiam; et, ut opinio mea fert, sucus ille et sanguis incorruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit, in qua naturalis inesset, non fucatus nitor. —Brutus Ciceronis [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • … vel quod praecipua pars ista corporis in aperto et perspicuo posita prima nostris luminibus occurrit, et quod in ceteris membris floridae vestis hilaris color, hoc in capite nitor nativus operatur: denique pleraeque indolem gratiamque suam probaturae lacinias omnes exuunt, amicula dimovent, nudam pulchritudinem suam praebere se gestiunt, magis de cutis roseo rubore quam de vestis aureo colore placiturae. —Metamorphoseon libri XI Apulei [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Brutus. (The Latin Library): 9 [36] — nitor
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: nitor.
  3. 3.0 3.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Capitulum VIII. Versus 3 — nitor