perfidus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈper.fi.dus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: per·fi·dus — morphologica: per-fid-us

Nomen adiectivum

perfid|us, -a, -um

1. Qui fidem violat, qui per fidem decipit
2. (Translatē) qui incertus est

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	perfidus	perfida	perfidum	nom.	perfidī	perfidae	perfida
gen.	perfidī	perfidae	perfidī	gen.	perfidōrum	perfidārum	perfidōrum
dat.	perfidō	perfidae	perfidō	dat.	perfidīs	perfidīs	perfidīs
acc.	perfidum	perfidam	perfidum	acc.	perfidōs	perfidās	perfida
abl.	perfidō	perfidā	perfidō	abl.	perfidīs	perfidīs	perfidīs
voc.	perfide	perfida	perfidum	voc.	perfidī	perfidae	perfida

perfidus superlativus	dilatare ▼

perfidus superlativus	collabi ▲

Dictiones collatae

Synonyma

1. perfidiōsus
2. īnfīdus, īnfestus

Antonyma · contraria

1. fidēlis, fīdus
2. perfidēlis

Dictiones derivatae

• perfidē (Adverbium)
• perfidia

Translationes

Qui fidem violat	dilatare ▼

Qui fidem violat	collabi ▲

Anglice: faithless (en), perfidious (en), treacherous (en), disloyal (en) Germanice: wortbrüchig (de), unredlich (de), treulos (de), perfide (de)

Qui incertus est	dilatare ▼

Qui incertus est	collabi ▲

Anglice: unreliable (en), unsafe (en) Germanice: unzuverlässig (de), unsicher (de)

Loci

Gaius Valerius Catullus -87…-54

P. Ovidius Naso -42…+18

Marcus Valerius Martialis 40–103

Decimus Iunius Iuvenalis ca. 60-130

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

class.

I

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• sic nimis insultans extremo tempore saeva

Fors etiam nostris invidit questibus auris.

Iuppiter omnipotens, utinam ne tempore primo

Gnosia Cecropiae tetigissent litora puppes,

indomito nec dira ferens stipendia tauro

 perfidus  in Cretam religasset navita funem,

nec malus hic celans dulci crudelia forma

consilia in nostris requiesset sedibus hospes!

nam quo me referam? quali spe perdita nitar? —Carmina Catulli

class.  (post 1 a.C.n.)

• clamabat, flebatque simul, sed utrumque decebat;

non facta est lacrimis turpior illa suis.

iamque iterum tundens mollissima pectora palmis

‘ Perfidus  ille abiit; quid mihi fiet?’ ait.

‘quid mihi fiet?’ ait: sonuerunt cymbala toto

litore, et adtonita tympana pulsa manu.

excidit illa metu, rupitque novissima verba;

nullus in exanimi corpore sanguis erat. —Ars amatoria Ovidii Nasonis

saec. I.  (80/81 p.C.n.)

• Laeserat ingrato leo  perfidus  ore magistrum,

Ausus tam notas contemerare manus,

Sed dignas tanto persolvit crimine poenas,

Et qui non tulerat verbera, tela tulit.

Quos decet esse hominum tali sub principe mores,

Qui iubet ingenium mitius esse feris! —Liber spectaculorum M. Valerii Martialis

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 100/128 p.C.n.)

• quisnam hominum est quem tu contentum videris uno

flagitio? dabit in laqueum vestigia noster

 perfidus  et nigri patietur carceris uncum

aut maris Aegaei rupem scopulosque frequentes

exulibus magnis. poena gaudebis amara

nominis invisi tandemque fatebere laetus

nec surdum nec Teresian quemquam esse deorum. —Saturae D. Iuni Iuvenalis

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Nec defuit vicinus  perfidus , qui nos ilico occultari nuntiaret. Tum commilitones accersitis magistratibus mentiuntur sese multi pretii vasculum argenteum praesidis in via perdidisse idque hortulanum quendam repperisse nec velle restituere, sed aput familiarem quendam sibi delitescere. —Metamorphoseon libri XI Apulei