rutum
Discretiva
rutum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
rūtum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | ruō (ruere) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
rūtum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii rūtus |
rūtum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii rūtus |
rūtum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii rūtus |
rūtum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii rūtus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈruːtum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: rū·tum — morphologica: rut-um