secante
Discretiva
secante dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
+/-Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
secante | casus ablativus singularis | participii secāns |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /seˈkante/ (classice) - Syllabificatio phonetica: se·can·te — morphologica: sec-ant-e
Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
secante | —
|
praesens | activa | participium | secare |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /seˈkante/ - Syllabificatio phonetica: se·can·te — morphologica: secant-e
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius, cap. 3, [7] — secante
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: secante.