secans
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ˈsekaːns/ (classice) - Syllabificatio phonetica: se·cāns — morphologica: sec-ans
Notatio
+/-Participium
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| secāns | —
|
praesens | activa | participium | secō (secāre) |
Declinatio
+/-| positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | secāns | secāns | secāns | nom. | secantēs | secantēs | secantia |
| gen. | secantis | secantis | secantis | gen. | secantium | secantium | secantium |
| dat. | secantī | secantī | secantī | dat. | secantibus | secantibus | secantibus |
| acc. | secantem | secantem | secāns | acc. | secantēs secantīs |
secantēs secantīs |
secantia |
| abl. | secante secantī |
secante secantī |
secante secantī |
abl. | secantibus | secantibus | secantibus |
| voc. | secāns | secāns | secāns | voc. | secantēs | secantēs | secantia |
Translationes
+/-Loci
+/-| Aulus Cornelius Celsus 30 | C. Plinius Secundus 23-79 | |||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Quarta ab eodem vertice per medium caput ad frontem procedit; eaque modo sub imo capillo desinit, modo frontem ipsam secans inter supercilia finit … —De Medicina Celsi [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, I. [[3] ] — secans
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: secans.
- ↑ 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus, cap. 22, [92] — secans