Appellatio pronuntiatusque
+/-
Syllabificatio phonetica: sec·tū·ra — morphologica: sectur-a
← Latine : secō (secāre )
sectūr |a, -ae fem. [ 1] [ 2] [ 3] [ 4] [ 5]
Actus secandi [ 1]
(Meton. ) locus, ubi sectio facta est [ 1]
(Meton. ) locus, ubi terra secatur et effoditur [ 1]
Synonyma
sectiō
incīsūra
fodīna
Locus, ubi sectio facta est dilatare ▼
Locus, ubi sectio facta est collabi ▲
Locus, ubi terra secatur et effoditur dilatare ▼
Locus, ubi terra secatur et effoditur collabi ▲
Discretiva
sectura dictio est in variis linguis:
Proprietates grammaticales
+/-
Forma
Modus flexurae
originis
sectūra
casus nominativus singularis · genus femininum
participii sectūrus
sectūra
casus vocativus singularis · genus femininum
participii sectūrus
sectūra
casus nominativus pluralis · genus neutrum
participii sectūrus
sectūra
casus accusativus pluralis · genus neutrum
participii sectūrus
sectūra
casus vocativus pluralis · genus neutrum
participii sectūrus
sectūra
casus vocativus singularis
substantivi sectūra
Appellatio pronuntiatusque
+/-
Syllabificatio phonetica: sec·tū·ra — morphologica: sect-ur-a
Proprietates grammaticales
+/-
Forma
Modus flexurae
originis
sectūrā
casus ablativus singularis · genus femininum
participii sectūrus
sectūrā
casus ablativus singularis
substantivi sectūra
Appellatio pronuntiatusque
+/-
Syllabificatio phonetica: sec·tū·rā — morphologica: sect-ur-a
C. Plinius Secundus 23-79
antiq.
class.
I
II
III
IV
V
VI
VII
VIII
IX
X
XI
XII
XIII
XIV
XV
XVI
XVII
XVIII
XIX
XX
XXI
Latinitas Romana
saec. I. (ca. 78 p.C.n.)
servandum in eo ante omnia, ut taleae ex feracibus fiant arboribus, ne curvae neve scabrae aut bifurcae, ne tenuiores quam ut manum impleant, ne minores pedalibus, ut inlibato cortice atque ut sectura inferior ponatur semper et quod fu erit ab radice, adcumuleturque germinatio terra, donec robur planta capiat. —Naturalis historia Plinii [ 6] [ 7]
Fontes
↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z) , p. 278 — “SECTŪRA, æ, f. 1. (seco)”
↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II , p. 584 — “sectūra, æ, f. [seco]”
↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — sectūra, ae, f. (seco) (tom. 2, p. 2560)
↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — sectura
↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — sectura
↑ 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus , Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus decimus , cap. 28, [124] — sectura
↑ 7.0 7.1 Vicicitatio: sectura .