Latine +/-

Appellatio +/-

 API: /sekˈtuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: sec·tū·ra — morphologica: sectur-a

Notatio +/-

← Latinesecō (secāre)

Nomen substantivum +/-

sectūr|a, -ae fem. [1][2][3][4][5]

  1. Actus secandi [1]
  2. (Meton.) locus, ubi sectio facta est [1]
  3. (Meton.) locus, ubi terra secatur et effoditur [1]

Declinatio +/-

f. sing. plur.
nom. sectūra sectūrae I
gen. sectūrae sectūrārum II
dat. sectūrae sectūrīs III
acc. sectūram sectūrās IV
abl. sectūrā sectūrīs VI
voc. sectūra sectūrae V

Dictiones collatae +/-

Synonyma

  1. sectiō
  2. incīsūra
  3. fodīna

Translationes +/-

Actus secandidilatare ▼
Actus secandicollabi ▲
Locus, ubi sectio facta estdilatare ▼
Locus, ubi sectio facta estcollabi ▲
Locus, ubi terra secatur et effoditurdilatare ▼
Locus, ubi terra secatur et effoditurcollabi ▲

Discretiva

  sectura dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

sectūra +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
sectūra casus nominativus singularis · genus femininum participii sectūrus
sectūra casus vocativus singularis · genus femininum participii sectūrus
sectūra casus nominativus pluralis · genus neutrum participii sectūrus
sectūra casus accusativus pluralis · genus neutrum participii sectūrus
sectūra casus vocativus pluralis · genus neutrum participii sectūrus
sectūra casus vocativus singularis substantivi sectūra
Appellatio +/-
 API: /sekˈtuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: sec·tū·ra — morphologica: sect-ur-a

sectūrā +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
sectūrā casus ablativus singularis · genus femininum participii sectūrus
sectūrā casus ablativus singularis substantivi sectūra
Appellatio +/-
 API: /sekˈtuːraː/(classice)
Syllabificatio phonetica: sec·tū·rā — morphologica: sect-ur-a

Loci +/-

C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • servandum in eo ante omnia, ut taleae ex feracibus fiant arboribus, ne curvae neve scabrae aut bifurcae, ne tenuiores quam ut manum impleant, ne minores pedalibus, ut inlibato cortice atque ut sectura inferior ponatur semper et quod fuerit ab radice, adcumuleturque germinatio terra, donec robur planta capiat. —Naturalis historia Plinii [6][7]

Fontes

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 278 — “SECTŪRA, æ, f. 1. (seco)”
  2. 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 584 — “sectūra, æ, f. [seco]”
  3. 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — sectūra, ae, f. (seco) (tom. 2, p. 2560)
  4. 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)sectura
  5. 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)sectura
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus decimus, cap. 28, [124] — sectura
  7. 7.0 7.1 Vicicitatio: sectura.