sors
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Nomen substantivum
+/-sor|s, -tis f
- Pars capitalis, capitale.
Declinatio
+/-f. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | sors | sortēs | I |
gen. | sortis | sortium | II |
dat. | sortī | sortibus | III |
acc. | sortem | sortēs | IV |
abl. | sorte | sortibus | VI |
voc. | sors | sortēs | V |
Loci
+/-David Abraham Portielje | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Jam vero, si sortes sunt majores, quam opus est, homines, contendentes inter se de collocatione sortium, contenti erunt lucro minore: reditus igitur eorum, qui sortes possident, decrescunt, diminuuntur ita modi, quibus necessitati et voluptatibus suis prospicere possint. David Abraham Portielje, Dissertatio inauguralis. P. 35seq.
Translationes
+/-- жребий masc.