Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈtraːduks/(classice)
Syllabificatio phonetica: trā·dux — morphologica: tra-dux

Notatio

+/-
Latine: trādūcō [1][2]

Nomen substantivum

+/-

trā|dux, -ducis masc.

  1. Palmes vitis, unus vel plures, non terra mersus, sed alte et longe productus ac toro seu vinculo alteri arbori vel alterius vitis palmiti similiter extento connexus. [3]

Declinatio

+/-
m. sing. plur.
nom. trādux trāducēs I
gen. trāducis trāducum II
dat. trāducī trāducibus III
acc. trāducem trāducēs IV
abl. trāduce trāducibus VI
voc. trādux trāducēs V

Dictiones collatae

+/-

Synonyma

  1. prōdux, rumpus

Translationes

+/-

Loci

+/-
“Quartum est pedamentum nativum ejus generis, ubi, ex arboribus in arbores traductis vitibus, vinea fit : quos traduces quidam rumpos appellant. ” — (Varro 1. R. R. 8. circa med.) [3]

Fontes

  1. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — trādux, ducis, m. (traduco) (tom. 2, p. 3170)
  2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 469 — trādux, ŭcis, m. [traduco : conduit d'un point à un autre; de là]
  3. 3.0 3.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 763 — “TRĀDUX, ŭcis, m. 3. (traduce)”