turba
Appellatio pronuntiatusque
+/-turba API: /ˈturba/ (classice) - Syllabificatio phonetica: tur·ba — morphologica: turb-a
Nomen substantivum
+/-turb|a, -ae fem.
- Motus et trepidatio plurium, perturbatio multitudinis.
- (Meton.) incondita multitudo hominum.
- (Poet.) multitudo, magnus numerus.
- turba poetarum
Declinatio
+/-f. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | turba | turbae | I |
gen. | turbae | turbārum | II |
dat. | turbae | turbīs | III |
acc. | turbam | turbās | IV |
abl. | turbā | turbīs | VI |
voc. | turba | turbae | V |
Dictiones collatae
+/-Synonyma
Dictiones derivatae
+/-- turbāmentum
- turbāns, turbanter
- turbātus, turbātē
- turbātiō
- turbātor, turbātrīx
- turbellae, turbellārum
- turbidus
- turbō, turbāre
- turbō, turbinis
- turbulentus
Translationes
+/-Motus et trepidatio plurium, perturbatio multitudinis | dilatare ▼ |
---|
Motus et trepidatio plurium, perturbatio multitudinis | collabi ▲ |
---|
Incondita multitudo hominum | dilatare ▼ |
---|
Incondita multitudo hominum | collabi ▲ |
---|
Discretiva
turba dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
+/-Formae affines
+/-turbā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
turbā | secunda singularis | praesens | activa | imperativus | turbō (turbāre) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
turbā | casus ablativus singularis | substantivi turba |
Appellatio pronuntiatusque
+/-turbā API: /ˈturbaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: tur·bā — morphologica: turb-a
turba
+/-Proprietates grammaticales1
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
turba | casus nominativus/accusativus singularis articulatus | substantivi turbă |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈturba/ - Syllabificatio phonetica: tur·ba — morphologica: turb-a
Proprietates grammaticales2
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
turba | tertia singularis | imperfectum | activa | indicativus | turba |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /turˈba/ - Syllabificatio phonetica: tur·ba — morphologica: turb-a
turba
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
turba | tertia singularis | praesens | activa | indicativus | turbare |
turba | secunda singularis | praesens | activa | imperativus | turbare |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈturba/ - Syllabificatio phonetica: tur·ba — morphologica: turb-a
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus, cap. 15, [73] — turba
- ↑ Vicicitatio: turba.