Discretiva

  veterate dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales1 +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
veterāte secunda pluralis praesens activa imperativus veterō (veterāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /weteˈraːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·te — morphologica: veter-ate

Proprietates grammaticales2 +/-

Forma Modus flexurae originis
veterāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii veterātus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /weteˈraːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·te — morphologica: veterat-e