veteratum
Discretiva
|
veteratum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| veterātum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | veterō (veterāre) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| veterātum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii veterātus |
| veterātum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii veterātus |
| veterātum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii veterātus |
| veterātum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii veterātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /weteˈraːtum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·tum — morphologica: veterat-um
