veteres
Discretiva
veteres dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
veterēs | secunda singularis | praesens | activa | coniunctivus | veterō (veterāre) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
veterēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | adiectivi vetus |
veterēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | adiectivi vetus |
veterēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | adiectivi vetus |
veterēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | adiectivi vetus |
veterēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | adiectivi vetus |
veterēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | adiectivi vetus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈwetereːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·te·rēs — morphologica: veter-es