vetus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ˈwetus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·tus — morphologica: vet-us
Nomen adiectivum
+/-- Magnam aetatem habens, multos annos natus
Declinatio
+/-| positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | vetus | vetus | vetus | nom. | veterēs | veterēs | vetera |
| gen. | veteris | veteris | veteris | gen. | veterum | veterum | veterum |
| dat. | veterī | veterī | veterī | dat. | veteribus | veteribus | veteribus |
| acc. | veterem | veterem | vetus | acc. | veterēs | veterēs | vetera |
| abl. | vetere | vetere | vetere | abl. | veteribus | veteribus | veteribus |
| voc. | vetus | vetus | vetus | voc. | veterēs | veterēs | vetera |
| vetus comparativus | dilatare ▼ |
|---|
| vetus comparativus | collabi ▲ |
|---|
| comparativus singularis | comparativus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | veterior | veterior | veterius | nom. | veteriōrēs | veteriōrēs | veteriōra |
| gen. | veteriōris | veteriōris | veteriōris | gen. | veteriōrum | veteriōrum | veteriōrum |
| dat. | veteriōrī | veteriōrī | veteriōrī | dat. | veteriōribus | veteriōribus | veteriōribus |
| acc. | veteriōrem | veteriōrem | veterius | acc. | veteriōrēs | veteriōrēs | veteriōra |
| abl. | veteriōre | veteriōre | veteriōre | abl. | veteriōribus | veteriōribus | veteriōribus |
| voc. | veterior | veterior | veterius | voc. | veteriōrēs | veteriōrēs | veteriōra |
| classicus comparativus singularis | classicus comparativus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | vetustior | vetustior | vetustius | nom. | vetustiōrēs | vetustiōrēs | vetustiōra |
| gen. | vetustiōris | vetustiōris | vetustiōris | gen. | vetustiōrum | vetustiōrum | vetustiōrum |
| dat. | vetustiōrī | vetustiōrī | vetustiōrī | dat. | vetustiōribus | vetustiōribus | vetustiōribus |
| acc. | vetustiōrem | vetustiōrem | vetustius | acc. | vetustiōrēs | vetustiōrēs | vetustiōra |
| abl. | vetustiōre | vetustiōre | vetustiōre | abl. | vetustiōribus | vetustiōribus | vetustiōribus |
| voc. | vetustior | vetustior | vetustius | voc. | vetustiōrēs | vetustiōrēs | vetustiōra |
| vetus superlativus | dilatare ▼ |
|---|
| vetus superlativus | collabi ▲ |
|---|
| superlativus singularis | superlativus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | veterrimus | veterrima | veterrimum | nom. | veterrimī | veterrimae | veterrima |
| gen. | veterrimī | veterrimae | veterrimī | gen. | veterrimōrum | veterrimārum | veterrimōrum |
| dat. | veterrimō | veterrimae | veterrimō | dat. | veterrimīs | veterrimīs | veterrimīs |
| acc. | veterrimum | veterrimam | veterrimum | acc. | veterrimōs | veterrimās | veterrima |
| abl. | veterrimō | veterrimā | veterrimō | abl. | veterrimīs | veterrimīs | veterrimīs |
| voc. | veterrime | veterrima | veterrimum | voc. | veterrimī | veterrimae | veterrima |
| classicus superlativus singularis | classicus superlativus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | vetustissimus | vetustissima | vetustissimum | nom. | vetustissimī | vetustissimae | vetustissima |
| gen. | vetustissimī | vetustissimae | vetustissimī | gen. | vetustissimōrum | vetustissimārum | vetustissimōrum |
| dat. | vetustissimō | vetustissimae | vetustissimō | dat. | vetustissimīs | vetustissimīs | vetustissimīs |
| acc. | vetustissimum | vetustissimam | vetustissimum | acc. | vetustissimōs | vetustissimās | vetustissima |
| abl. | vetustissimō | vetustissimā | vetustissimō | abl. | vetustissimīs | vetustissimīs | vetustissimīs |
| voc. | vetustissime | vetustissima | vetustissimum | voc. | vetustissimī | vetustissimae | vetustissima |
Dictiones collatae
+/-Synonyma
Antonyma · contraria
Dictiones derivatae
+/-(Adv.) veteriter
(Comp.) veterior, vetustior
(Sup.) veterrimus, vetustissimus
(Demin.) veterulus, vetulus, vetusculus
- veterānus, vetrānus
- veterārius
- veterāscō, veterāscere, veterēscō, veterēscere
- veterātor, veterātrīx
- veterātōrius, veterātōriē
- veterētum
- veterīnus
- veternus
- veterō, veterāre
- Veturīna
- vetustās
- vetustēscō, vetustēscere, vetustīscō
- vetustō, vetustāre
Composita
Translationes
+/-Loci
+/-Latinitas Romana
+/-| Erasmus Schmidius 1602 | ||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Fontes
- ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 972 — “VĔTUS, vĕtĕris, adject. omn. gen.”
- ↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 574 — “vĕtus, vĕtĕris”
- ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) [1] (tom. 2, p. 3460)