fio
LatineRecensere
AppellatioRecensere
API: /ˈfiːoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fī·ō — morphologica: fi-o
Verbum temporaleRecensere
fīō, fĭĕrī, factus sum
- E statu altero in statum alterum ire.
ConiugatioRecensere
Verbum finitum
| Thema | Vox activa | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| fi- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
| Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
| I. sing. | fīō | fīam | fīēbam | fierem | fīam | ||
| II. sing. | fīs | fīās | fī! | fīēbās | fierēs | fīēs | — |
| III. sing. | fit | fīat | fīēbat | fieret | fīet | — | |
| I. plur. | fīmus | fīāmus | fīēbāmus | fierēmus | fīēmus | ||
| II. plur. | fītis | fīātis | fīte! | fīēbātis | fierētis | fīētis | fītōte! |
| III. plur. | fīunt | fīant | fīēbant | fierent | fīent | — | |
Verbum infinitum
| Modus | infinitivus | participium | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
| Vox activa |
fierī | — | futūrum, -am, -um esse |
— | futūrus, -a, -um | |
| Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
| faciendī | faciendus, -a, -um | factum | factū | |||
Dictiones collataeRecensere
Collocationes
- fiat lux
Dictiones derivataeRecensere
Composita
- collabefīo, collabefierī
- colliquefīo, colliquefierī
- cōnfīō, cōnfierī
- exārefīō, exārefierī
- dēfīō, dēfierī
- interfīō, interfierī
- nigrefīō, nigrefierī
- perfervefīō, perfervefierī
- superfīō, superfierī
TranslationesRecensere
LociRecensere
| Cicero | Benedictus de Spinoza | |||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
class.
- Fiebat autem ita ut, cum is qui audire vellet dixisset, quid sibi videretur, tum ego contra dicerem. Marcus Tullius Cicero, Tusculanae disputationes, liber primus. 4,8.
- ..., perspicuum nobis fit, in statu naturali non dari peccatum. Benedictus de Spinoza, Tractatus Politicus, §18.