gigno
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Notatio
+/-Protindeuropaee *ǵi-ǵn-, a *ǵen-.
Verbum transitivum
+/-gign|ō, -ere, gĕnui, gĕnitum
Coniugatio
+/-Radix perfecta gĕnu- | ||
---|---|---|
Perfectum indicativum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | gĕnuī | gĕnuimus |
II. | gĕnuistī | gĕnuistis |
III. | gĕnuit | gĕnuērunt |
Perfectum subiunctivum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | gĕnuerim | gĕnuerīmus |
II. | gĕnuerīs | gĕnuerītis |
III. | gĕnuerit | gĕnuerint |
Plusquam perfectum indicativum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | gĕnueram | gĕnuerāmus |
II. | gĕnuerās | gĕnuerātis |
III. | gĕnuerat | gĕnuerant |
Plusquam perfectum subiunctivum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | gĕnuissem | gĕnuissēmus |
II. | gĕnuissēs | gĕnuissētis |
III. | gĕnuisset | gĕnuissent |
Futurum perfectum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | gĕnuerō | gĕnuerimus |
II. | gĕnueris | gĕnueritis |
III. | gĕnuerit | gĕnuerint |
|
|
|