Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ae̯stiˈmandus/(classice)
Syllabificatio phonetica: aes·ti·man·dus — morphologica: aestim-and-us

Notatio

+/-
← Latineaestimō (aestimāre)

Gerundivum

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
aestimandus
passiva gerundivum­ nominativo aestimō (aestimāre)

Declinatio

+/-
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. aestimandus aestimanda aestimandum nom. aestimandī aestimandae aestimanda
gen. aestimandī aestimandae aestimandī gen. aestimandōrum aestimandārum aestimandōrum
dat. aestimandō aestimandae aestimandō dat. aestimandīs aestimandīs aestimandīs
acc. aestimandum aestimandam aestimandum acc. aestimandōs aestimandās aestimanda
abl. aestimandō aestimandā aestimandō abl. aestimandīs aestimandīs aestimandīs
voc. aestimande aestimanda aestimandum voc. aestimandī aestimandae aestimanda

Loci

+/-
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Non ergo color tamquam certus auctor testis est bonitatis arvorum; et ideo frumentarius ager, id est pinguis, magis aliis qualitatibus aestimandus est. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber secundus. Caput II. [17]  — aestimandus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: aestimandus.