Victionarium

praevenio

Latine +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /prae̯ˈwenioː/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·ve·ni·ō — morphologica: prae-ven-io

Notatio +/-

← Latine: prae + veniō

Verbum transitivum +/-

praeven|iō, -īre, praevēnī, praeventum

  1. Ante venire, praeoccupare.
  2. Antecellere.

Coniugatio +/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
praeven- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. praeveniō praeveniam   praeveniēbam praevenīrem praeveniam  
II. sing. praevenīs praeveniās praevenī! praeveniēbās praevenīrēs praeveniēs praevenītō!
III. sing. praevenit praeveniat   praeveniēbat praevenīret praeveniet praevenītō!
I. plur. praevenīmus praeveniāmus   praeveniēbāmus praevenīrēmus praeveniēmus  
II. plur. praevenītis praeveniātis praevenīte! praeveniēbātis praevenīrētis praeveniētis praevenītōte!
III. plur. praeveniunt praeveniant   praeveniēbant praevenīrent praevenient praeveniuntō!
Thema Vox passiva
praeven- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. praevenior praeveniar   praeveniēbar praevenīrer praeveniar  
II. sing. praevenīris praeveniāris praevenīre! praeveniēbāris praevenīrēris praeveniēris praevenītor!
III. sing. praevenītur praeveniātur   praeveniēbātur praevenīrētur praeveniētur praevenītor!
I. plur. praevenīmur praeveniāmur   praeveniēbāmur praevenīrēmur praeveniēmur  
II. plur. praevenīminī praeveniāminī praevenīminī! praeveniēbāminī praevenīrēminī praeveniēminī —
III. plur. praeveniuntur praeveniantur   praeveniēbantur praevenīrentur praevenientur praeveniuntor!
Thema Vox activa
praevēn- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. praevēnī praevēnerim praevēneram praevēnissem praevēnerō
II. sing. praevēnistī praevēneris praevēnerās praevēnissēs praevēneris
III. sing. praevēnit praevēnerit praevēnerat praevēnisset praevēnerit
I. plur. praevēnimus praevēnerimus praevēnerāmus praevēnissēmus praevēnerimus
II. plur. praevēnistis praevēneritis praevēnerātis praevēnissētis praevēneritis
III. plur. praevēnērunt praevēnerint praevēnerant praevēnissent praevēnerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		praevenīre praevēnisse praeventūrum,
-am, -um esse 		praeveniēns   praeventūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		praevenīrī praeventum,
-am, -um esse 		praeventum īrī   praeventus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
praeveniendī praeveniendus, -a, -um praeventum praeventū

Dictiones collatae +/-

Synonyma

  1. praevertō, praevertere
  2. superō, superāre

Composita

Dictiones derivatae +/-

Translationes +/-

Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=praevenio&oldid=179079"