quies
Nomen substantivum
+/-qui|ēs, -ētis fem.
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈkɥɛ:s/, /ˈkɥɛ:z/ (classice) - Syllabificatio phonetica: qui·ēs — morphologica: qui-es
Declinatio
+/-f. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | quiēs | quiētēs | I |
gen. | quiētis | quiētum | II |
dat. | quiētī | quiētibus | III |
acc. | quiētem | quiētēs | IV |
abl. | quiēte | quiētibus | VI |
voc. | quiēs | quiētēs | V |
Dictiones derivatae
+/-Dictiones collatae
+/-Synonyma
Antonyma · contraria
Usus
+/-- (tranquillitas)
- quietem capere — in tranquillitatis voluptate esse
- quieti se dare — tranquillitatem notare
- (somnus)
- (pax)
Aevi medii
+/-- † quieti vestrae providere (volentes [=ius inquirendi]) — ut "indemnitati providere", "tranquillitati providere", "paci providere", "utilitati providere";= prospicitur curae/iubetur, ut sit ... quies (, indemnitas, tranquillitas, pax, utilitas, et c.)
Translationes
+/-
|