Latine +/-

Appellatio +/-

 API: /tranˈkwil.litaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: tran·quil·li·tās — morphologica: tranquilli-tas

Notatio +/-

← Latinetranquillus

Nomen substantivum +/-

tranquillit|ās, -ātis fem.

  1. Status sine vocibus
  2. Status pacis
  3. Mens placida, animi lenitas

Declinatio +/-

f. sing. plur.
nom. tranquillitās tranquillitātēs I
gen. tranquillitātis tranquillitātum II
dat. tranquillitātī tranquillitātibus III
acc. tranquillitātem tranquillitātēs IV
abl. tranquillitāte tranquillitātibus VI
voc. tranquillitās tranquillitātēs V

Dictiones collatae +/-

Synonyma

  1. quiēs
  2. pāx

Antonyma · contraria

  1. strepitus, turba, perturbātiō
  2. bellum

Translationes +/-

Status sine vocibusdilatare ▼
Status sine vocibuscollabi ▲
Status pacisdilatare ▼
Status paciscollabi ▲
Mens placidadilatare ▼
Mens placidacollabi ▲

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (44/43 a.C.n.)

  • Vacandum autem omni est animi perturbatione, cum cupiditate et metu, tum etiam aegritudine et voluptate nimia et iracundia, ut tranquillitas animi et securitas adsit, quae affert cum constantiam tum etiam dignitatem. —De officiis Ciceronis [1][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354-1367 p.C.n.)

  • Gaudium: Serenus ac tranquillus aer est.
Ratio: Quam mallem serenus ac tranquillus esset animus tuus! Utilis quidem illa serenitas stabilisque tranquillitas quam nec nubes occupent nec quatiant venti. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De officiis ad Marcum filium libri tres. (The Latin Library): Liber primus. [69] — tranquillitas
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: tranquillitas.
  3. 3.0 3.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 86: [De serenitate] — tranquillitas