civitas

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

A civis.

Nomen substantivum

cīvĭt|as, -ātis fem.

1. √ Status civis, vel praerogativae civium.
2. Communitas civium; urbs vel urbes et terra suae.
3. → urbs

Dictiones derivatae

• Hispanice: ciudad, Anglice: city, Lusitane : cidade, Italice : città

Loci

Spinoza

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. XVII.

• Imperii cujuscunque status dicitur Civilis; imperii autem integrum corpus Civitas appellatur, et communia imperii negotia, quae ab ejus, qui imperium tenet, directione pendent, Respublica. Deinde homines, quatenus ex jure civili omnibus Civitatis commodis gaudent, cives appellamus, et subditos, quatenus civitatis institutis, seu legibus parere tenentur. CAPUT III. I. Tractatus Politicus Spinozae

Translationes

Anglice

√ citizenship ; (communitas) state

Dacoromane

cetăţenie f

Finnice

(communitas) valtio

Graeca Antiqua

√ πολιτεία (politīa, f.)

Hispanice

√ ciudadanía f

Lusitane

√ cidadania f