perventurus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /perwenˈtuːrus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: per·ven·tū·rus — morphologica: per-vent-ur-us
Notatio
+/-Participium
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| perventūrus | —
|
futurum | activa | participium | nominativo | perveniō (pervenīre) |
Declinatio
+/-| positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | perventūrus | perventūra | perventūrum | nom. | perventūrī | perventūrae | perventūra |
| gen. | perventūrī | perventūrae | perventūrī | gen. | perventūrōrum | perventūrārum | perventūrōrum |
| dat. | perventūrō | perventūrae | perventūrō | dat. | perventūrīs | perventūrīs | perventūrīs |
| acc. | perventūrum | perventūram | perventūrum | acc. | perventūrōs | perventūrās | perventūra |
| abl. | perventūrō | perventūrā | perventūrō | abl. | perventūrīs | perventūrīs | perventūrīs |
| voc. | perventūre | perventūra | perventūrum | voc. | perventūrī | perventūrae | perventūra |
Loci
+/-| Lilius Gregorius Gyraldus | ||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
- Quod fieri vix posse credidissem, expactationem meam longe superavit tuarum epistolarum lectio, ex quibus plane percepi eo te brevissime perventurum (nisi alia te forte studia impedierint) quo adhuc paucissimi pervenerunt, nedum sunt ausi aspirare. Lilius Gregorius Gyraldus, cf. "Ciceronian Controversies", ed. Joann Dellaneva, Cambridge, London 2007, p. 182.