Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈprae̯seːns/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·sēns — morphologica: praes-ens

Notatio

+/-
← Latinepraesum (praeesse)

Participium

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
praesēns
praesens activa participium praeesse (praeesse)

Declinatio

+/-
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. praesēns praesēns praesēns nom. praesentēs praesentēs praesentia
gen. praesentis praesentis praesentis gen. praesentium praesentium praesentium
dat. praesentī praesentī praesentī dat. praesentibus praesentibus praesentibus
acc. praesentem praesentem praesēns acc. praesentēs
praesentīs
praesentēs
praesentīs
praesentia
abl. praesente
praesentī
praesente
praesentī
praesente
praesentī
abl. praesentibus praesentibus praesentibus
voc. praesēns praesēns praesēns voc. praesentēs praesentēs praesentia

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-
Participium: qui praeest aliodilatare ▼
Participium: qui praeest aliocollabi ▲

Nomen adiectivum

+/-

praes|ēns, -ēns, -ēns [1][2][3][4][5]

  1. Qui adest
  2. Qui est in conspectu
  3. Qui nunc est, vel fit (dicitur enim de loco et tempore)

Declinatio

+/-
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. praesēns praesēns praesēns nom. praesentēs praesentēs praesentia
gen. praesentis praesentis praesentis gen. praesentium praesentium praesentium
dat. praesentī praesentī praesentī dat. praesentibus praesentibus praesentibus
acc. praesentem praesentem praesēns acc. praesentēs praesentēs praesentia
abl. praesentī praesentī praesentī abl. praesentibus praesentibus praesentibus
voc. praesēns praesēns praesēns voc. praesentēs praesentēs praesentia

Translationes

+/-
Qui adestdilatare ▼
Qui adestcollabi ▲
Qui est in conspectudilatare ▼
Qui est in conspectucollabi ▲
Qui nunc estdilatare ▼
Qui nunc estcollabi ▲

Adverbium

+/-

praesēns

  1. Statim

Nomen substantivum

+/-

praes|ēns, -entis neut. (postclassice) [4]

  1. Tempus praesens, tempora praesentia

Declinatio

+/-
n. sing. plur.
nom. praesēns praesentia I
gen. praesentis praesentium II
dat. praesentī praesentibus III
acc. praesēns praesentia IV
abl. praesente praesentibus VI
voc. praesēns praesentia V

Dictiones collatae

+/-
Collocationes
  • in praesenti

Translationes

+/-
Tempus praesensdilatare ▼
Tempus praesenscollabi ▲

Loci

+/-
Aulus Cornelius Celsus 30 Marcus Valerius Martialis 40-103 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Supprimendus autem vomitus est, qui per se venit. Sed si nausia est aut si coacuit intus cibus aut computruit, quorum utrumlibet ructus ostendit, eiciendus est; protinusque, cibis adsumptis isdem, quos proxime posui, stomachus restituendus. Ubi sublatus est praesens metus, ad ea redeundum est, quae supra praecepta sunt. —De Medicina Celsi [6][7]

saec. I.

  • Maximus ille tuus, Ovidi, Caesonius hic est,
Cuius adhuc vultum vivida cera tenet.
Hunc Nero damnavit; sed tu damnare Neronem
Ausus es et profugi, non tua, fata sequi:
Aequora per Scyllae magnus comes exulis isti,
Qui modo nolueras consulis ire comes.
Si victura meis mandantur nomina chartis
Et fas est cineri me superesse meo:
Audiet hoc praesens venturaque turba, fuisse
Illi te, Senecae quod fuit ille suo. —Epigrammata M. Valerii Martialis [8][7]

Latinitas postclassica

+/-

saec. II.

  • nam de tot pulchris et latis orbibus et tam
antiquis una comedunt patrimonia mensa.
nullus iam parasitus erit. sed quis ferat istas
luxuriae sordes? quanta est gula quae sibi totos
ponit apros, animal propter convivia natum!
poena tamen praesens, cum tu deponis amictus
turgidus et crudum pavonem in balnea portas.
hinc subitae mortes atque intestata senectus.
it nova nec tristis per cunctas fabula cenas;
ducitur iratis plaudendum funus amicis. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [9][7]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 827 — “PRÆSENS, entis, particip. a præsum.”
  2. 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 878 — "præsens, entis adj.”
  3. 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — praesēns, entis, PAdi. (2. praes u. ens v. sum) (tom. 2, p. 1878)
  4. 4.0 4.1 4.2 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)praesens
  5. 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)praesens
  6. 6.0 6.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quartus, XII. [11] — praesens
  7. 7.0 7.1 7.2 7.3 Vicicitatio: praesens.
  8. 8.0 8.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Universitas Turicensis): Liber septimus. XLIV — praesens
  9. 9.0 9.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura I, versus 142 — praesens