Finnus
|
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Formae aliae
+/-Nomen substantivum
+/-Fĭnnus masc.
- Incola Finniae.
Declinatio
+/-| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | Finnus | Finnī | I |
| gen. | Finnī | Finnōrum | II |
| dat. | Finnō | Finnīs | III |
| acc. | Finnum | Finnōs | IV |
| abl. | Finnō | Finnīs | VI |
| voc. | Finne | Finnī | V |
Dictiones derivatae
+/-Translationes
+/-- Finès m
- Finlandais m Finlandaise f
- Finne m, Finnin f
- finländare , finlänning , finne c (m) , finländska c (f)
Loci
+/-- (430) Verba probat. jam prisca graves Alemannia coram / Excipit ore sonos. faris vernacula Russo, / Impavidoque Getae. loquitur tibi Finnus & ipse / Lappio. consocias Batavis orantibus ora, / Et quot verba facis linguis, tot gentibus ortus –Caspar Barlaeus, Poematum Heroicorum: Tumulus [1]
- Bonnae, in urbe Germaniae, certamen clavicinandi Beethovenianum positum est, cui amplius triginta iuvenes huius artis periti e diversis orbis terrarum partibus oriundi interfuerunt. Victor huius certationis evasit Henricus Sigfridsson, clavicen Finnus unum et triginta annos natus. –Nuntii Latini [2]